Non est igitur voluptas bonum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis istud possit, inquit, negare? Hoc non est positum in nostra actione. Duo Reges: constructio interrete. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Illi enim inter se dissentiunt. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;

Id autem eius modi est, ut additum ad virtutem auctoritatem
videatur habiturum et expleturum cumulate vitam beatam, de
quo omnis haec quaestio est.

Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas
doloris, divitiae, valitudo;

Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.
Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;
Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.

Bork: Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum;

An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Gerendus est mos, modo recte sentiat.

Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;
Quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse eum, qui philosophus futurus sit, scire litteras.
Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.
Ita nemo beato beatior.

Etsi dedit talem mentem, quae omnem virtutem accipere posset, ingenuitque sine doctrina notitias parvas rerum maximarum et quasi instituit docere et induxit in ea, quae inerant, tamquam elementa virtutis.